Nieuwe business modellen

Nieuwe business modellen

Anders dan anders

Het is een vrije dag. Ik lees een boek over Nieuwe Business Modellen. Een onderwerp wat me mateloos interesseert. Hoe meer ik lees hoe moeilijker het wordt, doordat allerlei gedachtendraadjes in mijn hoofd door elkaar gaan lopen. Mijn perfecte idee zit in de knoop. Zoals een bolletje wol bij mijn moeder in haar winkel. In het boek lees ik het volgende:

“Gras groeit ook niet harder als je er aan trekt. Dus vooraf een duidelijk advies: neem rust, neem de tijd en zorg voor afstand”.

Ik sla het boek dicht. Slaak een verrukkelijke zucht. Zuurstof stroomt binnen. Ik sta op van mijn stoel in het zonnetje. Ren (ja ren!) naar mijn atelier. Pak de schildersezel van mijn -in 1982 overleden- opa en grijp een onaf schilderij. Beide gaan mee naar buiten. Het is een schilderij waar ik in 2013 al mee begonnen ben maar niet verder mee kwam omdat ik mijn opa’s schilderijen als de maatstaf zag. Zijn werk vind je hier.

Schilderen als ontspanning

Tegenwoordig schilder ik veel vaker en maak mijn schilderijen wel af. Verrassend genoeg werkt dat sinds ik Zelfstandig Professional ben. Sindsdien is er een knop om gegaan. Al verschillende keren heb ik een schilderij in opdracht mogen maken en verkocht. De angst om het niet zo goed te doen als mijn opa is van mij afgevallen. Ik maak iets heel anders.

Werkplezier

Terug in de tuin bij het schildersezel van mijn opa in de tuin valt er een dikke zwarte spetter op de groen geschilderde zee uit 2013. Voorheen zou dat reden zijn geweest om het schilderij als mislukt te bestempelen. Nu zie ik mijzelf rustig met een doekje de verf deels wegvegen en deels integreren in het werk. Ik besef het verschil met vroeger. Met passie en vertrouwen geef ik mezelf elke dag plezier in mijn werk én mijn hobby.

Gedachtendraadje

Een gedachtendraadje komt voorbij… Ergens ben ik blij als de vakantie voor al mijn vakgenoten volgende week weer voorbij is, zodat we weer samen kunnen discussiëren hoe we geo zichtbaar kunnen maken binnen en buiten het geodomein. Voor nu schilder ik een landschap. Met straks een passende songtekst eroverheen. Want dat is mijn stijl.

Dan voel ik de eerste druppels van een onweersbui op mijn nog warme huid. Ik schilder stug door en mijn kabbelende zee uit 2013 verdwijnt en maakt plaats voor een heel wilde met zwarte donderkoppen. Niet een realistische zoals ik ooit het schilderij was begonnen. Ik voel in alles dat dit er uit moet. Heel in het klein schilder ik nog iets wat op een bootje lijkt. Voor mijn opa.

Mijn opa schilderde lang niet altijd realistisch; zijn werk was ook een interpretatie van de werkelijkheid. Hij schilderde in de stijl van de Bergense School. Als deel van het ‘Luminisme’; dus hoe het licht valt op het object.

Bevrijding

Hoe meer het perspectief uit het schilderij verdwijnt hoe meer ik geniet. Het lijkt een bevrijding. De ene streek nog avontuurlijker dan de vorige. Het is eigenlijk net als ondernemen. Jij gelooft erin. Nu de rest nog. Ga door. Als jij geloof hebt in jezelf zullen anderen volgen.

Het begint te donderen. Ik pak mijn spullen. Ik wil genieten van het schouwspel. Terwijl de regen zachtjes op mijn schilderij tikt, geeft een straal zon het nog wat diepte. Met verwondering kijk ik naar het effect. Wat mooi. Ik besluit risico te nemen en het schilderij in de rap naderende onweersbui buiten te laten staan. Ondernemen is risico’s nemen. Schilderen kennelijk ook. Terwijl ik na denk over ‘geo naar buiten’ vervaagt buiten mijn bestaande landschap. Om plaats te maken voor een nieuwe werkelijkheid.

Geo is overal

Wat is de nieuwe werkelijkheid van geo? Volgens mij dat geo overal is. Dat het gemeengoed is. Hoe wij daar vanuit ons geodomein een allesbepalende rol in kunnen spelen, daar heb ik uitgesproken ideeën over. Nu ik uitgeschilderd ben en weer vol zit ga ik hier mee verder. Ik heb zin om hier met anderen verder aan te werken. Heb jij zin om mee te brainstormen? Voel je welkom.

Experiment

Nawoord … Zachtjes glijden de druppels van m’n schilderij. Ik heb genoten van het experiment. Totaal buiten de gebaande paden van mijn opa zie ik dat het kleine bootje stug verder vaart in de warme storm. Er glijdt een warme gloed door mij heen.

Bronnen:

Jonker, J, (red.), 2014. Nieuwe Business Modellen. Samen Werken aan Waardecreatie. Academic Service. 276 p